در این مقاله از برخی نشانه ها که پیش از ظهور حضرت قائم (ع) تحقق می یابد ، سخن می گوییم .
نشانه هائی همچون فراگیر شدن فساد و ستم در تمام زمین و گسترش فحشا و گردنکشی و دگرگونیهای آسمانی و قحط شدید و جنگهای خونین که دو سوم از ساکنان روی زمین را در کام خود فرو می برد ، و ظهور کسی که دجال خوانده می شود و مردم را به باطل دعوت می کند و آنها نیز به گرد وی جمع می شوند و بالاخره ادعای بعضی که می گویند او مصلح اکبر است و سپس ناکامی او در متحقق ساختن مدعایش . ما در ذکر این نشانه ها به استناد روایاتی که از پیامبر گرامی و ائمه اطهار (ع) تکیه می کنیم .

1. رسول خدا (ص) فرمود :
«مهدی این امت از ماست ، هنگامی که هرج و مرج دنیا را فراگیر و فتنه ها آشکار گردند و راهها نا امن شود و برخی از مردم بر برخی دیگر هجوم برند . پس بزرگ به کوچک رحم نکند و کوچک بزرگ را احترام نکند در این هنگام خداوند مهدی ما را مبعوث فرماید . او نهمین کس از فرزندان حسین (ع) است . دژهای ضلالت و دلهای بی خبر را بگشاید ، در آخر الزمان به کار دین پردازد چنانکه من در اول الزمان بدان پرداختم ، زمین را از عدل و داد پر کند ، چنانکه از ظلم و بیداد پر شده باشد».

2. همچنین پیامبر گرامی در حدیثی طولانی که آن را از امام علی (ع) نقل کرده است فرمود : «سپس ندایی برخیزد که از دور شنیده شود چنانکه از نزدیک شنیده می شود این ندا رحمت است بر مومنان و عذاب است بر کافران . (امام گوید) : پرسیدم : این ندا چیست؟ فرمود : سه نداست در ماه رجب نخستین آنها این است : لعنت خدا بر ستمگران . و دومی این است : نزدیک شونده نزدیک شد و سومی این است : پیکر آشکاری را با طلیعه خورشید می بینند (که می گوید) : هان که فلانی مبعوث شد و نسب او را تا علی ذکر می کند . هلاک ستمگران در این روز است و در این هنگام گشایش حاصل می شود . عرض کردم : ای رسول خدا! پس از من چند امام خواهد بود ؟ فرمود (ع) : پس از حسین 9 امام که نهمین آنان قائم ایشان است».


3. در حدیث دیگری از رسول خدا (ص) نقل است که فرمود : عرض کردم ای خدای من و سرورم ! چه وقت مهدی ظهور خواهد کرد ؟
خداوند وحی فرمود :
« این امر هنگامی روی دهد که علم کنار رود و جهل آشکار گردد ، قاریان (قرآن) فزون شوند و عمل به آن اندک شود . کشتار زیاد شود و فقیهان هدایتگر کم شوند ، و فقیهان گمراه و خائنان زیاد شوند ، شاعران فراوان گردند ، امت تو قبرهایشان را مسجد گیرند.( مقصود عبادت اشخاص است که شرک به خداست و ربطی به تقرب به خدا از طریق توسل به قبول صالحان که سنت اسلام و مسلمین از آغاز بر آن است ، ندارد ) مصحفها و مسجدها زیور و زینت داده شوند (مقصود از زیور و زینت دادن مصحفها و مساجد این است که مسلمان به هنگام ظهور تنها به مظاهر توجه دارند نه به حقایق و محتواها) ، ستم و تباهی فزونی گیرد ، نیرنگ آشکار شود و کار امت بدان وابسته شود ، نهی از معروف شود و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا ورزند ، امیران کافر باشند و دوستانشان فاجر و یارانشان ستمگر ، و صاحبنظرانشان فاسقان . در این هنگام سه نشانه پدید خواهد آمد . خسوفی در مشرق و خسوفی در مغرب و خسوفی در جزیره العرب . و نیز در بصره به دست یکی از افراد نسل تو که زنگیان او را پیروی می کنند ، خرابی پدید آید . و مردی از تبار حسین به علی خروج می کند ، و دجال ظاهر می شود ، از مشرق از سجستان ، خروج می کند و سفیانی ظاهر می شود».

4. آن حضرت در حدیثی در این باره نیز می فرماید :
«به خاطر داشته باش ... علامت ظهور حجت این است که چون مردم نماز را میراندند و امانت را ضایع کردند و دروغ را روا شمردند و ربا خوردند و رشوه ستاندند و ساختمانها را محکم ساختند و دین را به دنیا فروختند ، سفیهان و نابخردان را به کار گرفتند و با زنان رایزنی کردند ، پیوندهای خویش را قطع کردند‌ ، پیرو هواها شدند‌ ، و خونها را کوچک شمردند ...
... حلم ، ضعف باشد و ستمگری فخر ، امیران فاجر باشند و وزیران ستمگر ، کارگزاران قوم خائنان باشند و قاریان فاسقان ، گواهی به ناحق آشکار گردد و گناه و تباهی و بهتان و گناه و طغیان فزونی پذیرد ، و مصحفها و مسجدها زینت و زیرو داده شوند و مناره ها بلند ساخته شود‌ ، و اشرار قدردانی شوند ‌، وصف بندیهای بسیاری می شود ، تمایلات مختلف شوند ، و پیمانها زیر پا نهاده شوند ،‌ و آنچه وعده داده شده نزدیک شود ، زنان به خاطر حرص به دنیا با شوهرانشان در تجارت مشارکت کنند و بانگ فاسقان بلندی گیرد ، و سخن آنان اطاعت شود ، و رهبر قوم پست ترین آنها باشد ، و از ترس شر گنهکار از او بترسند و پرهیز کنند ، و دروغگو را تصدیق نمایند و خائن را امین شمارند ، و اسباب و آلات موسیقی فراهم کنند ، و آخر این امت اول آن را نفرین فرستد ، زنان خود را همانند مردان سازند و مردان به زنان همانند شوند ، و شاهد ، بی آنکه از او شهادتی خواسته باشند گواهی دهد ، و برای غیر دین به تفقه بپردازد ، و کار دنیا بر آخرت ترجیح داده شود ، و پوست میش بر گرگها بپوشانند حال آنکه دلهایشان بویناک تر از مردار باشد ، در این هنگام است الوحی الوحی ، العجل العجل . در آن روز بهترین خانه ها بیت المقدس خواهد بود و بر مردم زمانی خواهد آمد که هر کس آرزو می کند ، ای کاش او هم یکی از ساکنان بیت المقدس بود».

5. آن حضرت همچنین در این باره فرمود :
«خروج قائم را ده علامت باشد ، نخستین آنها شکافتن پرچمها و کوچه های کوفه ، و تعطیلی مسجدها ، و نرفتن حاجیان به حج ، و خسف و قذف در خراسان ، و طلوع ستاره دنباله دار ، و نزدیک شدن ستارگان ، و هرج و مرج ، و قتل و غارت . اینها ده نشانه اند . از یک نشانه تا نشانه دیگر شگفتی است . پس چون نشانه ها تمام و کامل گردند قائم ما قیام خواهد کرد».

6. امام حسین (ع) فرمود :
«چون دیدید منادی از مشرق سه یا هفت روز ندا در داد ، منتظر فرج آل محمد (ص) باشید ان شاءالله منادی از آسمان به نام مهدی بانگ می زند . ندای او از مشرق و مغرب شنیده می شود و هیچ کس خواب نمی ماند جز اینکه بیدار می شد و هیچ کس ایستاده نیست مگر آنکه می نشیند و کسی نشسته جز آنکه هراسان به پا بر می خیزد . پس خدا بیامرزد کسی را که این صدا را بشنود و آن را پاسخ گوید . زیرا صدای اول ، صدای جبرئیل روح الامین است».

7. در حدیثی از رسول خدا (ص) نقل شده است که فرمود :
«سلمان! سوگند به آن که جانم به دست اوست هنگام ظهور چیزی از مشرق و چیزی از مغرب آورده شود . پس وای بر ناتوانان امتم از شر آنها و وای بر ایشان از عذاب خدا . به کوچک رحم نمی کنند و بزرگ را پاس نمی دارند و از گنهکار جلوگیری نمی کنند ، کالبدشان کالبد آدمیان است و دلهایشان دلهای شیاطین ...»
سپس فرمود :
« ... اندک نمی پاید تا آنکه زمین از بسیاری باریدن باران بر آن (گل) و سست می شود همه خیال می کنند این امر حادثه ای است مربوط به همان ناحیه خودشان پس در میان مردم خویش درنگ می کنند و زمین پاره های جگر خویش را به سوی آنان پرتاب می کند . فرمود : یعنی طلا و نقره را . سپس با دست خویش به ستونها اشاره فرمود و گفت : مثل این . در این روز نه طلا سود می بخشد و نه سیم و این معنی قول خداوند است که فرمود : «همانا نشانه های آن فرارسید». (منتخب الاثر، ص 434)

8. از امام عسکری (ع) نقل است که فرمود :
«مهدی ظاهر نشود مگر بر ترس شدید و زمین لرزه و فتنه ای که به مردم می رسد و پیش از این طاعون است و شمشیری که جدا کننده میان عرب است ، و (در گرفتن) اختلاف شدید بین مردم ، و پراکندگی در دینشان و دگرگونی در حالشان ، (تا آنجا که) فرد هر بام و شام به خاطر ستیزه گریهای مردم و خوردن آنها (حق) یکدیگر را تمنای مردن می کند . خروج او (مهدی «عج») موقعی است که (مردم) از گشایش ، ناامید و مایوس باشند . پس خوشا به حال آن که مهدی را درک کرد و از یارانش شد و وای و بس وای بر آن که با او و فرمانش راه مخالفت پیشه کرد». (منتخب الاثر ، ص 434)

9. از امام صادق (ع) نقل است که فرمود : «پیش از قیام قائم پنج نشانه باشد : یمانی ، سفیانی ، منادی که از آسمان ندا می دهد ، خس در بیداء ، و کشته شدن نفس زکیه . فرمود: بین (قیام) قائم آل محمد و کشته شدن نفس زکیه جز پانزده روز فاصله نباشد». (منتخب الاثر ، ص 349)
همان امام (ع) در حدیث دیگری فرماید :
«پنج روز اول از ماه رمضان ، پیش از قیام قائم ، خورشید می گیرد». (منتخب الاثر ، ص 349)

علاوه بر آنچه گفته شد نشانه های بسیار دیگری نیز ذکر شده که به خاطر وجود تشابه میان آنها و روایاتی که بیان گردید ، به همین مقدار بسنده کردیم . از امام صادق (ع) نقل کرده اند که فرمود :
« کوفه از وجود مومنان خالی شود ، علم و دانش از آن رخت بربسته و نهان شود چنانکه مار در سوراخش پنهان می گردد ، سپس عدم و دانش در دیاری که قم نامیده می شود آشکار می شود و این شهر، معدن علم و فضل می گردد تا زمانی که در زمین مستضعفی در دین باقی نماند حتی دوشیزگان پشت پرده . این امر صورت نمی گیرد مگر هنگام نزدیک شدن ظهور قائم ما . پس خداوند (قم) و مردم آن را قائم مقام حجت قرار میدهد و اگر چنین نمی بود زمین ، اهلش را در کام خود فرو می برد . و در زمین حجتی نمی ماند تا علم از او به دیگر سرزمینها در مشرق و مغرب سرازیر شود و بدین وسیله حجت خدا بر خلق تمام گردد تا آنکه کسی بر زمین نمی ماند که دین و علم بدو نرسیده باشد . سپس قائم ظاهر می شود و سبب کیفر خداوند و خشم وی بر بندگان می شود . زیرا خداوند از بندگان انتقام نمی گیرد مگر پس از وقتی که حجت او را منکر شوند».

امام قائم (ع) اکنون کجاست؟ آیا همسر و فرزند دارد؟ هنگام ظهور از کجا ظهور می کند؟ و در کجا قیام می نماید؟ کی و در چه روز؟ و مرکز حکومتش کجاست؟
برای پاسخ به این پرسشها ، ناگریز باید از روایات و گفتار پیامبر (ع) و امامان (ع) استفاده کرد مطابق بعضی از روایات ، آن حضرت همه ساله در مراسم حج شرکت می نماید .
همچنین هرجا که بخواهد ، به خصوص در کنار قبر امامان (ع) و مکانهای شریف ، خواهد رفت.
او بر اساس برنامه های اسلام ، دارای همسر و فرزند خواهد بود ، چنانکه در بعضی از دعاها به اهل بیت (ع) آن حضرت اشاره شده است .
و در مورد اقامتگاه او چندین مکان در روایات ذکر شده مانند : مدینه ، دشت حجاز ، کوه رضوی ، کرعه (قریه ای در یمن) و سرزمینهای دوردست . از جمله روایت شده : ‹‹حضرت مهدی (ع) و فرزندانش در جزیره های بسیار بزرگ و پهناور در دریا زندگی می کنند .
و مطابق روایت ‹‹علی بن فاضل مازندرانی›› که در نجف اشرف سکونت داشته ، حضرت مهدی (ع) و یاران و فرزندانش در جزیره خضراء است .
داستان علی بن فاضل مازندرانی ، به طور مشروح در کتاب اثباه الهداه ، ج7 ص371 آمده است ، که فشرده آن بعداً خاطرنشان می شود .
در مورد جزیره خضراء ، بحث و گفتگو بسیار است ، بعضی از دانشمندان از قراین و ویژگیها ، حدس زده اند که جزیره خضراء ، همان ‹‹مثلث برمودا›› است که از عجیب ترین و مرموزترین مکانهای روی زمین است و در دل غربی ترین اقیانوس اطلس قرار دارد .
از عجائب مثلث برمودا اینکه : هر هواپیما یا کشتی به حدود آن برود ، به طور اسرار آمیزی ناپدید می گردد ، و جالب اینکه آبهای آن سفید است ، و هر روز خبر غرق شدن تعداد تازه ای از کشتیهای اقیانوس پیما در آبهای سفید مثلث برمودا ، به گوش رسیده و می رسد .

از دعاهای حضرت مهدی (ع) این است :
اللهم احجبنی عن عیون اعدائی، و اجمع بینی بین اولیائی :
‹‹خدایا مرا از دید دشمنانم پوشیده بدار ، و بین من و دوستانم ، در یکجا جمع کن.››
به مقتضای استجابت این دعا ، اقامتگاه آن حضرت از دیدگاه و دسترس دشمنان ، محفوظ خواهد ماند ، و ممکن است همین مطلب تأییدی باشد که اقامتگاه اصلی آن حضرت در مثلث برمودا است . به هر حال این یوسف گم گشته ، روزی به کنعان بر می گردد ، و چشم یعقوب را بینا و روشن می کند به گفته حافظ :
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت دائماً یکسان نماند حال دوران ، غم مخور
حال ما در فرغت جانان و ابرام رقیب جمله می داند خدای حال گردان غم مخور
حضرت مهدی (ع) هنگام ظهور ، در مکه ظهور می کند ، و بر کعبه تکیه نموده خطبه می خواند ، 313 نفر از یاران مخصوصش ، در همانجا به آن حضرت می پیوندند .
مطابق بعضی از روایات ، آن روز ، روز جمعه است ، و در روز شنبه روز عاشورا از مردم بیعت می گیرد . امام جواد (ع) فرمود :
کانی بالقائم یوم عاشوراء ، یوم السبت، قائماً بین الرکن و المقام بین یدیه جبرئیل ینادی : البیعه الله:
‹‹گویا قائم (ع) را در روز عاشورا ، روز شنبه می نگرم که بین جحرالاسود و مقام ابراهیم ایستاده ، و پیش روی او جبرئیل فریاد می زند : بیعت مخصوص خدا است.›› یعنی با امام مهدی (ع) بیعت کنید ، که بیعت با او بیعت با خدا است.
و امام صادق (ع) فرمود : ‹‹نخستین کسی که با قائم (ع) بیعت می کند ، جبرئیل است.››
سپس 313 نفر اصحاب مخصوص ، فرا می رسند و بیعت می کنند ، حضرت مهدی (ع) در مکه می ماند تا یارانش به ده هزار نفر می رسند ، آنگاه از آنجا به سوی مدینه حرکت می نماید . و سپس از مدینه به سوی عراق و کوفه حرکت می کند و در مسیر راه ، گروههای بسیار ، به سپاه آن حضرت می پیوندند ، سرانجام آن حضرت وارد کوفه می شود و آنجا را مرکز حکومت جهانی خود قرار می دهد .
امام باقر (ع) در ضمن گفتاری فرمود : ‹‹سپس مهدی آل محمد (ع) به کوفه باز می گردد ، و 313 نفر اصحاب خاص خود را به سوی تمام نقاط جهان می فرستد (که هر کدام حاکم یکی از بخشهای جهان خواهند شد) حضرت مهدی (ع) دستی روی شانه ها و سینه های آن 313 نفر می کشد ، پس از این لطف و عنایت ، آن 313 نفر آن چنان در سطح عالی از مقام و کمال قرار می گیرند ، که در شناخت احکام و امور و قضایا هرگز درمانده نخواهند شد.›› (الامام المهدی من المهدالی الظهور،ص543)

یکی از مطالب اسرار آمیز حضرت ولی عصر (عج) تقارن روز ظهور آن حضرت با روز عاشورای حضرت سیدالشهدا (ع) و روز شهادت جانگداز آن امام مظلوم و پیشوای آزادی است. اصل تقارن این دو جریان و مصادف بودن روز ظهور با روز شهادت امام حسین (ع) مطلبی است که در عده ای از روایات اهل بیت علیهم السلام وارد شده است. ابوبصیر می گوید حضرت ابوجعفر امام باقر (ع) فرمود:

«یخرُجُ القائِمُ (ع) یومَ السَّبت یئمَ عاشُورا اَلیوم الذِی قُتِلَ فِیهِ الحُسَین (ع)»(1)

قائم آل محمد علیهم السلام در روز شنبه روز عاشورا همان روزی که حسین (ع) در آن کشته شد، خروج خواه کرد.

و نیز از حضرت صادق (ع) نقل کرده که فرمودند:

«اِنَّ القائِمُ صَلواتُ الله عَلَیه ینادِی اِسمَهُ لَیلَهَ ثَلاثَ وَ عِشرِین وَ یقُومُ یومَ عاشُورا یومُ قُتِلَ فِیهِ الحُسَین بن عَلِی علیهماالسلام»(2)

حضرت ولی عصر (ع) در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان به نام شریفش ندا می شود و در روز عاشورا روزی که حسین بن علی علیهماالسلام در آن کشته شد، قیام خواهد کرد.

و از کتاب غیبت شیخ طوسی از علی بن مهزیار نقل کرده که حضرت امام محمد باقر (ع) فرمودند:

«کأنّی بِالقائم یوم عاشُورا یوم السّبَت قائِماً بَینَ الرُّکنِ وَ المَقام وَ بَینَ یدَیهِ جِبرِئیل (ع) ینادِی: البَیعَه لله فَیملأها عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلمَاً وَ جوراً»(3)

گویا می نگرم قائم (ع) را که در روز عاشورا روز شنبه بین رکن و مقام ایستاده و جبرئیل پیش روی او ندا می کند: بیعت برای خداست. پس زمین را پر از عدل می کند همانگونه که پر از ظلم و جور شده بود.»

و در کتاب غیبت نعمانی از ابوبصیر روایت شده که حضرت صادق (ع) فرمود: «یومَ القائِمُ یوم عاشُورا؛ یعنی، قائم (ع) در روز عاشورا قیام خواهد کرد.»(4) این مطلب از دو نظر شایسته توجه و بررسی است:

1. ورود این اخبار فراوان اهل بیت عصمت و طهارت و خاندان پیامبر اکرم (ص) و عنایت و اصرار آنان بر ابلاغ و رساندن این موضوع به مردم است که روز ظهور حضرت ولی عضر روز عاشورا می باشد. اگر یک روایت در این باب بود، حساسیت ایجاد نمی کرد ولی با ملاحظه این اخبار عدیده از امامان معصوم علیهم السلام اذهان متوجه این نکته می شود که آنان اهتمام کامل داشته اند که مطلب فوق را به مردم برسانند و امت را متوجه این موضوع بسازند.

2. تقارن خود این موضوع و این حادثه ی فوق العاده و دو حرکت بزرگ و جهانی، یادآور شدت ارتباط و پیوند آن دو محور حرکت، و آن دو انسان بی نظیر و آن دو امام معصوم است. چنانکه یادآور پیوند و اتصال عمیق بین جریان کربلا با ظهور حضرت مهدی (عج) می باشد. و به تعبیر دیگر جریان جگر خراش کربلا «کنش» و جریان عظیم ظهور و قیام ولی عصر، «واکنش» آن است.

از این رو، عکس العمل با خود عمل از نظر ظرفیت، توان، توسعه و گستردگی تناسب کامل دارد. اگر آن روز ظلم و ستم به نهایت رسید و امام حسین (ع) بی باکانه همه ی آن بلاهای فوق طاقت را تحمل فرمود. حضرت ولی عصر (عج) نیز حرکتی عظیم خواهد داشت که طوفان آن همه جا را فرا بگیرد و امواج خروشان آن، دریای بیکران هستی را به خروش آورد و جبران آن جنایت ها و ستمگری های بی حساب را بنماید. دشمنان امام حسین (ع) را به کیفر عمل خطرناکشان برساند و قلب آن امام معصوم و یاران وی را شادمان گرداند. انشاء الله.

توصیه به خواندن زیارت آل یاسین

امام زمان (ع) در توقیع شریفی می فرماید: «هرگاه خواستید به وسیله ی ما به خداوند بلند مرتبه توجه کنید و به سوی ما روی آورید، همانگونه که خداوند متعال فرموده است بگوئید: ... سلامٌ علی آل یاسین.... .»(1)

توصیه به خواندن دعای ندبه

یکی از بازرگانان اصفهانی که مورد اعتماد گروهی از دانشمندان بود، در عالم رؤیا به محضر امام زمان (ع) مشرف می شود و از ایشان می پرسد: «فرج شما کی خواهد رسید؟» می فرمایند: «نزدیک است، به شیعیان ما بگوئید دعای ندبه را روزهای جمعه بخوانند.» (2)

توصیه به خواندن دعای فرج

مرحوم شیخ طبرسی (ره) در کتاب «کنوز النجاح» نقل می کند: ابوالحسن محمد بن احمد بن ابی اللیث از ترس کشته شدن به قبر امام کاظم (ع) و امام جواد (ع) پناه آورد. در عالم رؤیا امام زمان (ع) را زیارت کرد. آن حضرت این دعا (دعای فرج) را به او تعلیم دادند و او به برکت خواندن آن، از کشته شدن نجات یافت.

توصیه به خواندن نماز شب، زیارت جامعه، زیارت عاشورا

در تشرف مرحوم سید احمد بن سید هاشم بن سید حسن موسوی رشتی (ره) که از مسافرت حج از قافله جدا می شود و راه را گم می کند، به او می فرمایند: «نافله (نماز شب) را بخوان تا راه را پیدا کنی.» او نماز شب را می خواند بعد به او می فرمایند: «زیارت جامعه را بخوان.» ایشان زیارت جامعه را از حفظ می خوانند. بعد می فرمایند: «زیارت عاشورا را بخوان.» او زیارت عاشورا را نیز از حفظ می خواند با تمام لعن و سلام و دعای علقمه، آنگاه او را سوار بر مرکب می کند و می فرماید: «چرا شما نافله نمی خوانید؟ نافله. نافله. نافله» و باز می فرماید: «چرا شما عاشورا نمی خوانید؟ عاشورا. عاشورا. عاشورا.» بعد می فرماید: «چرا شما زیارت جامعه نمی خوانید؟ جامعه. جامعه. جامعه.» سپس می فرماید: «اینها دوستان شما هستند که در کنار نهر آبی فرود آمده اند تا برای نماز صبح وضو بگیرند.» (3)

توصیه به خواندن صحیفه سجادیه

مرحوم مجلسی (ره) در کتاب «روضه المتقین» در شرح «من لا یحضره الفقیه» می گوید که در اوایل بلوغ در مسجد قدیم اصفهان میان خواب و بیداری حضرت صاحب الزمان (ع) را دیدم، گفتم: «مولای من! چون نمی توانم همیشه خدمت شما شرفیاب شوم کتابی به من عنایت کنید که همیشه به آن عمل کنم.» آن حضرت به واسطه شخصی نسخه ای از کتاب صحیفه سجادیه را به ایشان می دهند و بعد از مدتی به برکت وجود امام زمان (ع)، کتاب شریف صحیفه سجادیه اشتهار می یابد.(4)

توصیه به خواندن زیارت امین الله

در تشرف مرحوم حاج علی بغدادی به محضر امام زمان (ع)، او می گوید: همراه با امام زمان (ع) داخل حرم مطهر امام کاظم (ع) و امام جواد (ع) شدیم و به ضریح مقدس چسبیدیم و بوسیدیم. بعد به من فرمود: «زیارت بخوان.» گفتم: «سواد ندارم.» فرمود: «برایت زیارت بخوانم؟» عرض کردم: «آری» فرمود: «کدام زیارت را می خواهی؟» گفتم: «هر زیارت که افضل است.» فرمود: «زیارت امین الله افضل است.» آنگاه مشغول به خواندن زیارت امین الله شدند.(5)

دعا برای فرج امام زمان (عج)

آقا میرزا محمدباقر اصفهانی (ره) می گوید که شبی در خواب گویا مولایم، حضرت امام حسن مجتبی (ع) را دیدم که به من فرمودند: «روی منبرها به مردم بگویید که توبه کنند و برای فرج حضرت حجت (عج) دعا نمایید و بدانید این دعا مثل نماز میت واجب کفایی نیست بلکه مانند نمازهای یومیه بر تمام مکلفین واجب است.»(6)

در تشرف مرحوم آیت الله حاج سید محمد فرزند آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی، امام زمان (ع) فرمودند: «از علایم ظهور، فقط علامات حتمی مانده است و چه بسا آنها نیز در مدتی کوتاه به وقوع بپیوندند شما برای فرج من دعا کنید.»(7)

پرهیز از افراط و تفریط:

امام زمام (عج) در توقیعی می فرمایند:

«تقوا پیشه کنید، تسلیم ما باشید و کار را به ما واگذارید که بر ماست شما را از سرچشمه سیراب بیرون آوریم چنانکه بردن شما به سرچشمه از سوی ما بود ... به سمت راست میل نکنید و به سوی چپ نیز منحرف نشوید.» (1)

توجه به آن حضرت همراه با محبت

امام زمان (ع) در توقیع شریفی خطاب به شیعیان می فرمایند: «توجه خود را همراه با محبت و دوستی به سوی ما قرار دهید و در مسیر دستورات روشن و قطعی دین حرکت کنید که همانا من برای شما خیرخواهی می کنم و خداوند گواه است بر من و شما و اگر نبود علاقه ما به نیکو بودن شما و رحمت و مهربانیمان بر شما، به سخن گفتن با شما نمی پرداختیم.»(2)

ولایت حضرت علی (ع)

در تشرف مرحوم علی بغدادی (ره) در مسیر کاظمین، ایشان پرسش هایی را از محضر امام زمان (ع) می پرسد از جمله می گوید:

پرسیدم: «روزی نزد مرحوم شیخ عبدالرزاق که مدرس حوزه بود، رفتم. شنیدم که بر روی منبر می گفت: کسی که در طول عمر خود روزها روزه باشد و شب ها را به عبادت به سر برد و چهل حج عمره بجای بجای آورد و در میان صفا و مروه بمیرد ولی از دوستداران و محبان و موالیان امیرالمؤمنین (ع) نباشد برای او چیزی محسوب نمی شود.» امام زمان (ع) فرمودند: «آری والله برای او چیزی نیست.»

توسل به حضرت زینب (ع) جهت تعجیل در فرج

در تشرف آقا شیخ حسن سامرایی (ره) در سرداب مقدس، حضرت فرمودند: «به شیعیان و دوستان ما بگویید که خدا را قسم دهند به حق عمه ام حضرت زینب (ع) که فرج مرا نزدیک گرداند.» (3)

عرضه اعمال به محضر مقدس امام زمان (عج)

در تشرف مرحوم شیخ محمد طاهر نجفی (ره) خادم مسجد کوفه، حضرت می فرمایند: «آیا ما شما را هر روز رعایت نمی کنیم؟ آیا اعمال شما بر ما عرضه نمی شود؟»

شیعیان چرا ما را نمی خواهند؟!

مرحوم حاج محمد علی فشندی تهرانی (ره) می گوید که در مسجد جمکران سیدی نورانی را دیدم، با خود گفتم این سید در این هوای گرم تابستانی از راه رسیده و تشنه است ظرف آبی به دست او دادم تا بنوشد و گفتم: آقا! شما از خدا بخواهید تا فرج امام زمان (ع) نزدیک گردد. حضرت فرمودند: «شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر بخواهند و دعا کنند فرج ما می رسد.»

اخلاص در عمل

یکی از علمای بزرگ اصفهانی می گوید: «شبی در عالم رؤیا امام زمان (ع) را دیدم. به ایشان عرض کردم چه کنم که به شما نزدیک شوم؟» فرمودند: «عملت را عمل امام زمان (ع) قرار بده.» من به ذهنم رسید که یعنی در مورد هر کاری ببین اگر امام زمان (ع) این کار را می کند تو هم انجام بده. پرسیدم: «چه کنم که در این امر موفق باشم؟!» فرمود: «الاخلاص فی العمل؛ یعنی، در کارهای خود اخلاص داشته باش.»(4)

بردباری و شکیبایی

در تشرف مرحوم سید کریم پینه دوز (ره) از اخیار تهران که در خانه اجاره ای زندگی می کرده است و با پایان یافتن مدت اجاره دچار رنج و زحمت می گردد ضمن اینکه به او بشارت می دهند، نگران نباشید منزل درست می شود می فرمایند: «دوستان ما باید در فراز و نشیب ها شکیبا و بردبار باشند.»(5)

تحصیل معارف اهل بیت (ع)

مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی (ره) که سال ها در نجف اشرف نزد علمای بزرگ دانش آموخته بود و اجازه اجتهاد از مرحوم آیت الله نایینی (ره) داشت و به دنبال درک حقایق، مباحث فلسفه را نزد استادان فن تا بالاترین رتبه خوانده بود؛ می گوید: «دیدم دلم آرام نگرفته و به درک حقایق عالم توفیق نیافته ام. رو به عرفان آوردن و مدتی از محضر استاد عارفان و سالکان آقا سید احمد کربلایی (ره) استفاده می کردم تا از نظر ایشان به حد کمال قطبیت و فناء فی الله رسیدم. اما دیدم این مطالب و این رفتارها با ظواهر قرآن و سخنان اهل بیت علیهم السلام موافق نیست و به آرامش و اطمینان قلب نرسیده بودم.» مرحوم میرزا مهدی اصفهانی (ره) تنها راه نجات را در توسل به پیشگاه حضرت مهدی (ع) می بیند، به همین جهت می گوید: «خود را از بافته های فلاسفه و افکار عرفان خالی کردم و با کمال اخلاص و توبه به آن حضرت توسل پیدا کردم. روزی در وادی السلام نزد قبر حضرت هود و صالح علیهماالسلام در حال تضرع و توسل بودن که حضرت صاحب الزمان (عج) را مشاهده کردم.» ایشان فرمودند: «طَلَبُ المَعارِفِ مِن غَیرِ طَریقِنا اَهل البیت مُساوِقَّ لِلأنکارنا و قَد اَقامنی الله و انا الحُجّه بنُ الحسن؛ یعنی، جست و جوی معارف و شناخت طریق از غیر مسیر ما اهل بیت طهارت مساوی است با انکار ما و همانا خداوند مرا برای هدایت بشر برپا داشته است و من حجه بن الحسن هستم.» مرحوم اصفهانی (ره) می گوید: «پس از آن از فلسفه و عرفان بیزاری جستم و تمامی نوشته های خود را در این موارد به رودخانه ریختم و به سوی قرآن و احادیث پیامبر (ص) روی آوردم.»

کمک به مردم

در توقیعی شریف، به مرحوم آیت الله العظمی حاج سید ابوالحسن اصفهانی (ره) دستور دادند: «اُرخِص نَفسَک وَ اَقبِل مجلِسَک فِی الدِّهلیز واقضِ النّاس نحن نَنصُرکُ؛ یعنی، خودت را برای مردم ارزان کن! و در دسترس همه قرار بده و محل نشستن خود را در دهلیز خانه ات قرار بده تا مردم سریع و آسان با تو ارتباط داشته باشند و حاجت های مردم را برآورد، ما یاریت می کنیم.»(6)

توجه به پدر و مادر

در احوالات یکی از محبان و شیعیان آمده که پدر پیری داشت و بسیار به او خدمت می کرد. ایشان شب های چهارشنبه به مسجد سهله می رفت اما پس از مدتی این کار را ترک نمود. دلیل آن را پرسیدند، گفت چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله رفتم در شب آخر نزدیک مغرب تنها به مسجد سهله می رفتم عرب بیابانی را دیدم سوار بر اسب که سه بار به من فرمود: «از پدرت مراقبت کن.» من فهمدیم که امام زمان (ع) راضی نیستند من پدرم را بگذرام و به مسجد سهله بروم.(7)

توسل به قمر بنی هاشم (ع)

از مرحوم آیت الله مرعشی نجفی (ره) نقل شده است که یکی از علمای نجف اشرف که به قم آمده بود می گفت: «مدتی برای رفع مشکلی به مسجد جمکران می رفتم و نتیجه نمی گرفتم روزی هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم مولا جان! آیا بد نیست با وجود امام معصوم (ع) به علمدار کربلا قمر بنی هاشم (ع) متوسل شوم و او را در نزد خدا شفیع قرار دهم؟!» در حالتی میان خواب و بیداری امام زمان (ع) فرمودند: «نه تنها بد نیست و ناراحت نمی شوم بلکه شما را راهنمایی می کنم که چون خواستی از حضرت ابوالفضل العباس (ع) حاجت بخواهی این چنین بگو: یا أبالغوث ادرکنی.»(8)

احترام به قرآن

در تشرفی که برای مرحوم حاج شیخ محمدحسن مولوی قندهاری در حرم مطهر ابوالفضل العباس (ع) روی داده است ایشان می گوید دیدم قرآنی روی زمین بر سر راه افتاده است به من فرمودند: «هوشیار باش و به قرآن احترام کن. من خم شم و قرآن را برداشتم و بوسیدم و در قفسه گذاشتم.»(9)

خدمت به محرومان

آقای محمد علی برهانی می گوید در خرداد 1358 هـ.ق برای رسیدگی به مردم محروم منطقه فریدن رفته بودم. هنگام بازگشت ماشین خراب شد و در بیابان تنها ماندم. دیدم چاره حز توسل به مولایم حضرت صاحب الزمان (ع) نیست، به آن حضرت متوسل شدن و گفتم: «یا اباصالح المهدی! ادرکنی.» ناگهان وجود مبارک امام زمان (ع) تشریف آوردند و ضمن بشارت به آمدن وسیله نقلیه فرمود: «ما هم اینجا رفت و آمد می کنیم. شما هم خیلی مأجورید چون خدمت به محرومین می کنید. و این روش جدّم حضرت علی (ع) است. تا می توانید در حدّ تمکّن به این طبقه خدمت کنید و دست از این کار بر ندارید که کار خوبی است.»(10)

روضه حضرت ابوالفضل (ع)

در تشرّف آقای محمد علی فشندی تهرانی (ره) پس از اینکه نماز امام حسین (ع) در شب هشتم ذیحجه را به او یاد می دهند حاج محمد علی می پرسد: «فردا شب امام زمان (ع) در چادرهای حجاج می آید و به آنان نظر دارد؟» فرمود: «در چادر شما می آیند چون فردا شب مصیبت عموریم حضرت ابوالفضل (ع) در آن خوانده می شود.»(11)

ایران شیعه، خانه ماست

مرحوم آیت الله میرزا محمد حسن نائینی (ره) در دوران جنگ جهانی اول و اشغال ایران توسط قوای انگلیس و روس خیلی نگران بودند از این که کشور دوستداران امام زمان (ع) از بین برود و سقوط کند. شبی به امام عصر (ع) متوسل می شود و در خواب می بیند دیواری است به شکل نقشه ایران که شکست برداشته و خم شده است و در زیر این دیوار تعدادی زن و بچه نشسته اند و دیوار دارد روی سر آنها خراب می شود. مرحوم نائینی چون این صحنه را می بیند بسیار نگران می شود و فریاد می زند: «خدایا، این وضع به کجا خواهد انجامید؟» در همین حال می بیند حضرت ولی عصر (ع) تشریف آوردند و با دست مبارکشان دیوار را که در حال افتادن بود گرفتند و بلند کردند و دوباره سر جایش قرار دادند و فرمودند: «اینجا (ایران شیعه)، خانه ما است. می شکند، خم می شود، خطر است ولی ما نمی گذاریم سقوط کند ما نگهش می داریم.»(12)

مواظبت بر قرائت و خواندن قرآن

در تشرّف شیخ محمد حسن مازندرانی که به بیماری سل مبتلا بوده است او را شفا می دهند و به او می فرمایند: «بر ت باد به مواظبت بر قرائت قرآن.» (13)

دختر 8 ساله ساروی دو برابر دیگر همکلاسی‌هایش قد و وزن دارد و قدرت وی در بلند کردن اجسام به اندازه یک قهرمان وزنه‌برداری است. یک دختر 8 ساله ساروی قادر است مادر 126 کیلویی خود را روی دوشش سوار کرده و وی را با خود از اتاقی به اتاق دیگر ببرد.

این دختر فاطمه نادری نام دارد و در محله آرامگاه ساری زندگی می‌کند. فاطمه دانش‌آموز کلاس سوم ابتدایی دبستان شهید والفجر ساری است و برخلاف جثه بزرگی که نسبت به همسن و سالان خود در مدرسه دارد هرگز دختر پرخوری نیست و تقریباً به اندازه همکلاسی‌های خود غذا می‌خورد.

هنوز درباره اینکه راز انرژی بیش از حد در بدن وی ناشی از چیست؟ بررسی صورت نگرفته است اما همه معلمان و همکلاسی‌هایش بر این باور تأکید دارند که فاطمه قدرتی برابر با یک ورزشکار حرفه‌ای وزنه‌برداری دارد و توان اصلی‌اش در پاهای قدرتمندی است که خدا به وی عطا کرده است.

پی بردن اینکه انرژی غیر عادی در بدن این دختر چگونه تولید می‌شود نیاز به بررسی‌های تخصصی دارد اما اکنون در کمال سلامت است و مثل دانش‌آموزان دیگر درس می‌خواند و به مدرسه می‌رود.

معصومه اصانلو، مادر این دختربچه درباره چگونگی کشف این خصوصیت خارق‌العاده فاطمه می‌گوید: سال 1380 ازدواج کردم و فاطمه در سال 1382 متولد شد. وزن و اندازه‌اش به هنگام تولد بزرگتر از بقیه نوزادان بود.

در حالی که دخترم تازه شروع به راه رفتن کرده بود متوجه شدیم به طرز عجیبی علاقه‌مندی برای بلند کردن اشیای سنگین دارد. به طور مثال در سن دوسالگی

گاز پیک نیک را از زمین بلند می‌کرد.

اوایل از ترس اینکه مبادا با این کار به دخترم آسیبی برسد سعی می‌کردیم وی را از انجام این‌گونه کارها منع کنیم اما همواره وی از کوچک ترین فرصت برای بلند کردن اجسام از روی زمین استفاده می‌کرد.

وی افزود: بر خلاف مقدار غذایی که فاطمه در روز می‌خورد وزن وی به طور مرتب بالا می‌رفت و جثه‌اش از سایر همسن و سالانش بیشتر و بزرگتر می‌شد تا اینکه وی را در پیش دبستانی ثبت‌نام کردیم.

یکی از مربیان مدرسه وقتی علاقه‌مندی پنهان دخترم به بلند کردن اجسام سنگین را دید پس از چند بار تست گرفتن ما را به مدرسه احضار کرده و در این‌باره پرس و جو کرد و خواست تا این مسأله را جدی‌تر پیگیر باشیم.

از آن روز تاکنون بارها به شیوه‌های مختلف او را مورد آزمایش قرار دادیم و متوجه شدیم که خداوند در وجود دخترم نیرویی را قرار داده و با آن وی را قادر می‌سازد اشخاص و اجسامی که حرکت دادنش برای افراد بزرگسال مشکل و گاه محال است را به راحتی جابه جا کند.

مثلاً او می‌تواند یک انسان تا وزن 80 کیلو را روی دوشش سوار کرده و دور اتاق بچرخاند یا اینکه مرا که 126 کیلوگرم وزن دارم را با استفاده از یک چارپایه روی دوش خود سوار کرده و چند متر راه برود.

دخترم را برای ثبت‌‌نام در کلاس‌های جودو به باشگاه بردم ولی بعداز چهار ماه چون علاقه‌ای برای ادامه این ورزش نشان نداد از باشگاه بیرون آمد.


وی می‌گوید: عاشق وزنه‌برداری و بلند کردن اجسام است اما به هر جا که تصور می‌کردیم بتوانند در این باره کمکی به ما کنند سر زدیم ولی جوابی نگرفتیم. چون اینجا می‌گویند ورزشی به نام وزنه‌برداری زنان وجود ندارد.

دخترم طوری است که باید هر روز انرژی زیاد خود را با بلند کردن اجسام تخلیه کند و اگر مانع شویم عصبانی شده و به در و دیوار مشت می‌زند یا پرخاش کرده و به سر ما داد و فریاد می‌کند.

فاطمه دختر 8 ساله ساروی نیز دراین‌باره می‌گوید: عاشق بلند کردن اجسام از روی زمین هستم. وقتی مادرم در خانه نیست همه کارهای خانه را انجام می‌دهم اما اصلاً خسته نمی‌شوم.

یک روز در ایام محرم بود و مسئولان مدرسه برای همه بچه‌های اول تا پنجم آش نذری درست کرده بودند. من داشتم برای خوردن آب می‌رفتم مدیر و ناظم می‌خواستند دیگ بزرگ آش را جابه جا کنند اما زورشان نمی‌رسید. من کنارشان رفتم و یک طرف دیگ را گرفتم. آنها هم طرف دیگر را بلند کردند. همه از اینکه دختری به سن من می‌تواند اجسام به این سنگینی را بلند کند تعجب کردند.
هر بار که زنگ ورزش داریم چون من از دویدن زود خسته می‌شوم وسط حیاط می‌ایستم و دو سه تا از دوستانم دست همدیگر را می‌گیرند و من آنها را دور خودم می‌چرخانم. اوایل بچه‌ها از این کار می‌ترسیدند اما الآن دیگر صف می‌ایستند تا من آنها را بچرخانم.
از فاطمه می‌پرسیم از اینکه اجسام سنگین را روی دوش خود می‌گذاری بدنت درد نمی‌کند، پاسخ می‌دهد: اصلاً دردی را احساس نمی‌کنم. من فقط وقتی تند می‌دوم خسته می‌شوم.

حالا فاطمه 73 کیلو وزن دارد، تقریباً دو برابر همسن و سالان خودش، جثه‌اش هم از همه بچه‌های کلاسش بزرگتر است. این دختر بچه عاشق خوردن تخم‌مرغ و املت است. هرروز صبحانه را کامل خورده و به مدرسه می‌رود. درسش تقریباً خوب است اما خودش می‌گوید از ریاضی خیلی خوشش نمی‌آید. اصلاً بچه خارق‌العاده‌ای از نظر مقاومت بدنی در برابر بیماری نیست و به گفته مادرش تقریباً همانند همه بچه‌ها سرما می‌خورد و مریض می‌شود. اکنون 142 سانتی‌متر قد دارد و تنها بچه خانواده است.

با وسوسه‌اش کام آدم و حوا را به طعم میوه ممنوعه آلوده نمود و آنان را از بهشت عرشی به منزل فرشی هبوط داد و حال این قابیل است که با کمند حسادت شیطان، دست خویش را به خون برادر رنگین نموده و خداوند را بر آن داشت تا انسان را تا ابدیت ندا دهد که: «الم اعهد الیکم یا بنی آدم أن لا تعبدوا الشیطان إنه لکم عدو مبین».

و اکنون سال‌ها از آن عهد جاودانه خداوند با فرزندان آدم می‌گذرد و در تاریخ همواره قابیلیانی بودند که این عهد را شکسته و به جرگه عبادالشیطان درآمده‌اند، ولی شیطان بر سر پیمانی که با خویش بسته بود، محکم ایستاده و پیروانی را به عبادت خویش فرا می‌خواند و ندای «أنا ربکم الأعلی» را که روزی به واسطه فرعون سر می‌داد، امروز خود بی واسطه سر می‌دهد تا مرهمی باشد بر زخم کهنه تکبرش.

روزگار ما اما، روزگار پایه‌گذاری و سازمان‌‌دهی به اجتماع‌های پراکنده شیطانیستی است. سران شیطانیست در تلاشند، این اجتماع را به تحقق برسانند و برای این مقصود، از ابزار‌های گوناگون اطلاع‌رسانی بهره می‌برند.

از سوی دیگر، در هیاهوی کم توجهی دولتمردان و مسئولان به مسائل فرهنگی و اعتقادی جوانان کشور، جریان‌های متعارض این فرصت را غنیمت شمرده و با اتصال به سرشاخه‌های فرامرزی و در پایان آسودگی خاطر به نشر و ترویج آموزه‌های ضد دینی خود می‌پردازند.

اخبار رسیده از شهرهای ساری، اصفهان، بندرانزلی، تهران و چندین شهر دیگر، حکایت از آغاز تحرکات جدید گروه‌های شیطان‌پرستی دارد.

بنا بر این اخبار، نشست‌های مخفی پارتی با نواختن موسیقی راک و متال به صورت هفتگی برگزار شده و در این جلسات، شمار بسیاری از جوانان با ظاهری نامناسب و مزین به آلات و نمادهای شیطان‌پرستی به رقص و حرکات نامتعارف دست می‌زنند. حضور دختران جوان از نکات لازم توجه به این جلسات است.

گفتنی است، اعضای گروه‌های شیطان پرستی، افزون بر شرکت در جلسات مخفی در هفته نیز از طریق سایت‌های اجتماعی در ارتباط هستند.

هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا
شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا
سارا لباس پوشید ، با جبهه ها عجین شد
در فکه و شلمچه ، دارا بروی مین شد

چندین هزار دارا ، بسته به سر ، سربند
یا تکه تکه گشتند یا که اسیر و دربند
سارای دیگری در ، مهران شده شهیده
دارا کجاست ؟ او در ، اروند آرمیده

دوخته هزار سارا ، چشمی به حلقه در
از یک طرف و دیگر چشمی ز خون دل ، تر
سارا سؤال می کرد ، دارا کجاست اکنون ؟
دیدند شعله ها را در سنگرش به مجنون

خون گلوی دارا آب حیات دین است
روحش به عرش و جسمش ، مفقود در زمین است
در آن زمانه رفتند ، صدها هزار دارا
در این زمانه گشتند ده ها هزار « دارا »
هنگام جنگ دارا گشته اسیر و دربند
دارای این زمان با بنزش رود به دربند
دارای آن زمانه بی سر درون کرخه
سارای این زمانه در کوچه با دوچرخه

در آن زمانه سارا با جبهه ها عجین شد
در این زمانه ناگه ، چادر( لباس جین ) شد
با چفیه ای که گلگون از خون صد چو داراست
سارا ، خود از برای جلب نظر ، بیاراست

آن مقنعه ور افتاد ، جایش فوکول درآمد
سارا به قول دشمن از اُمّلی درآمد
دارا و گوشواره ، حقّا که شرم دارد !
در دستهایش امروز ، او بند چرم دارد
با خون و چنگ و دندان ، دشمن ز خانه راندیم
اما به ماهواره تا خانه اش کشاندیم
جای شهید اسم خواننده روی دیوار
آنها به جبهه رفتند اینها شدند «طلبکار»

ارائه زندگینامه شخصیت‌هایی مانند عباس بابایی و به تصویر کشاندن صداقت و صفا و صمیمیت او در کنار توانایی، قدرت مدیریت و ابتکار و خلاقیت او و شجاعت و نترسی او مانند یک الگو مثل آب حیاتی برای تشنگان این روزگار است.

فیلم ساختن درباره یک شهید بسیار سخت است چون  بخشی از قصه به زندگی روزمره او اختصاص دارد و تاکید می‌شود اگرچه او قهرمانی آسمانی است اما غیرقابل دسترس نبوده و از درون همین جامعه و مردم و زندگی عادی به این مقام و مرتبه رسیده است. مانند شهید بابایی  که وقتی در درون خانه و در ارتباط با همسر و فرزند و اعضای خانواده‌اش قرار می‌گیرد دیگر موقعیت نظامی را نداشته و مثل دیگر همسران و پدران است. در واقع مخاطب در اینجا او را به عنوان یک فرد معمولی می‌بیند و زمانی که او را در کنار وجوه قهرمان‌گونه‌اش قرار می‌دهد تاثیرپذیری‌اش نیز بیشتر می‌شود.

به هر حال او به خاطر اعتقادات و باورهایش و دفاع از سرزمین و مردمش از زندگی و لذت‌های شخصی خود می‌گذرد و با دلبستگی‌های خود مبارزه می‌کند. اتفاقا روابط عاشقانه او با همسرش دارد که این کار را برای کسانی مثل عباس سخت‌تر می‌کند و این‌که آنها نیز مثل سایر انسان‌ها تعلق خاطر و دلبستگی‌های عاطفی و زمینی داشتند، اما این دلبستگی‌ها آنان را زمین گیر نکرده و شوق پرواز را از آنان نگرفته است  این سریال تلاش می‌کند اخلاق و روحیه عباس بابایی را به مخاطبش معرفی کند. از زاویه نگاه عباس بابایی دستاوردهای جنگ معرفی می‌شود. دستاوردهایی فرهنگی که سبب شد فردی همچون عباس بابایی که تحصیل کرده امریکا است، در خدمت جنگ قرار گیرد و در نهایت خود را عاشقانه فدای کشور کند.

آنها که شهید عباس بابایی را می‌شناسند می‌گویند او شخصیتی چندوجهی بوده است. در کنار وجوه نظامی و رتبه بالای خلبانی فردی به‌شدت مذهبی بوده است. اهل برنامه‌ریزی و ساماندهی بوده است  در رویدادهای فراوانی حضور داشته و در کنار اینها مردی خانواده‌دوست هم بوده است. در خاطرات عباس بابایی آمده که او مثلاً گوسفند می‌کشته و گوشت آن را به روستاهای اطراف می‌برده و میان مردم تقسیم می‌کرده است.

پدر شهید عباس بابایی  هر سال تعزیه ی عید قربان را در قزوین اجرا می کرد و فرزندش عباس هم نقش اسماعیل  را ایفا می کرد

خانه واقعی شهید عباس بابایی :

بخش هایی از سریال  شوق پرواز  در خانه ی واقعی  شهید عباس بابایی تصویر بردای شد این خانه یک خانه سازمانی در اطراف منطقه قصر فیروزه است که سالها  قبل در اختیار شهید بابایی و همسرش بوده و خانم حکمت هنگام حضور در تهران ، در این خانه زندگی می کرد و از مهمانانش در این خانه پذیرایی می کرد  خانم حکمت  یادگارهایی از شهید عباس در این خانه نگهداری می کند که برای تصویر برداری این بخش  در اختیار گروه سازنده  سریال  گذاشته شد

در سریال  به مسایل خانوادگی او  نه تنها اغراقی در این عشق نشده بلکه شاید در آن اندازه های واقعی هم به آن نیز پرداخته نشده است

فیلمنامه فعلی شوق پرواز  محصول مشورت های گروه سازنده و نویسنده ی سریال با خانواده شهید عباس بابایی و نماینده ی بنیاد شهید و امور ایثارگران و ارتش جمهوری اسلامی ایران است

پله چهارم : شوق پرواز

شوق پرواز برای اولین بار به سراغ یک شخصیت نظامی معاصر رفت

روایت قصه ای که در سریال  مربو ط به زندگی شهید می شود کاملا مطابق با واقعیات زندگی اوست

شوق پرواز یک سریال «شخصیت‌محور» بوده و قرار است شخصیت عباس بابایی را از نگاه دیگران روایت کند. البته در این روایت همسر عباس پررنگ‌تر از سایر شخصیت‌هاست

این سریال مرحله  پیش ساخت بسیار طولانی داشت  فراهم  آمدن مقدمات ساخت این سریال  از سال 74  طی نامه ای که از سوی  بنیاد شهید و امور ایثار گران به دفتر  مقام معظم رهبری  ارسال شده بود آغاز شد در همان زمان دفتر  مقام معظم رهبری دستور همکاری داد و سه تن از نویسندگان ارتش  فیلمنامه ای برای سریال نوشتند این فیلمنامه در سال 76 وارد مرحله پیش تولید شد و حتی بخش هایی از آن فیلمبرداری شد  جالب است بدانید در این مرحله دکور شهر قزوین در شهر کرمان ساخته شد که شامل محله کودکی و نیز خانه و مدرسه ی شهید بابایی بود . دراین مرحله از کار حسین قاسمی جامی کارگردان این سریال بود که کار به  علت مشکلاتی متوقف شد پس از  یک توقف 10 ساله بار دیگر  در سال 1386  ساخت این پروژه رسما کلید خورد در شوق پرواز محصول مشترک «بنیاد شهید و امور ایثارگران» و «گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما»و «نیروی هوایی ارتش »  است. این سریال 24 قسمتی به کارگردانی «یدالله صمدی» و تهیه کنندگی «جواد نوروز بیگی»  با موضوع زندگی خلبان شهید «عباس بابایی» ساخته شده است این مرحله کارگردان  حسین قاسمی جامی و فیلمنامه  فرهاد توحیدی به نوشتن متن جدیدی پرداختند و برای باز بینی صحنه های تصویر برداری به قبرس ، افغانستان، عربستان رفتند تا برای تصویر برداری بخش های خارج از کشور این کشور ها مورد ارزیابی قرار گیرند اما فیلمنامه دارای کیفیت لازم نبود به همین دلیل با حضور مجید مجیدی به عنوان مشاور  پروژه  بار دیگر باز نویسی فیلمنامه آغاز شد

و در آخر یدالله صمدی به عنوان کارگردان ویژه ، کار وارد مراحل جدی  شد  و تصویر برداری از سال 88  آغاز شد ملیحه حکمت همسر شهید بابایی با دیدن فیلم دلشکسته  علاقه مند شده بود تا شهاب حسینی نقش شهید باباید را ایفا کند  شهاب  حسینی  با مطالعه فیلمنامه ی شوق پرواز و اطلاع از نظر  خانم حکمت به گروه سازنده ی این سریال پیوست

شهاب حسینی چند ماه بعد از آغاز تصوی برداری به گروه سازنده سریال پیوست و اولین صحنه ای که مقابل دروبین رفت صحنه ای حضور او در مدرسه پس از بازگشت از آمریکا بود حسینی پیش از حضور در مقابل دوربین و آغاز سکانس  چند کلمه ای با یدالله صمدی کارگردان سریال  گفتگو کرد و سپس با خودش خلوت کرد دو رکعت نماز خواند و پس از آن بازی  خود را آغاز کرد

پله پنجم : خانواده شهید بابایی

  الف)  خانم صدیقه حکمت :

شانس مهم این سریال این بود که با همراهی خانواده محترم شهید بابایی و به‌ویژه همسر گرامی ایشان سرکار خانم «صدیقه حکمت» بسیاری از مسائل مهم و جدی سریال رفع شد. خانم حکمت درک کاملا درستی از اقتضاهای کار فیلمسازی داشتند. خانواده این عزیز پذیرفتند داستان زندگی این شهید را از نگاه یک کارگردان روایت می‌کند، این روایت محدودیت‌هایی دارد، باید به خواست مخاطب احترام گذاشته شود

اما گفته شده که اغراقی در  رابطه بین عباس و ملیحه شده  و یا  آیا قبل از انقلاب ملیحه چادری بود ؟

1-    عشق این دو به هم واقعا زبانزد بوده و که نقل مجالس خانوادگی بوده است  . بخصوص که این دو با هم نسبت نزدیک فامیلی داشته اند و همه ، خاطراتی از این عشق داشتند و می گفتند که چه مخالفت هایی با ازدواج آنها شده بوده و به رغم همه ی این اختلاف ها ، این دو پای هم ایستاده بودند.

2-    خانم حکمت پیش از انقلاب باحجاب بودند. ایشان در زمان ازدواج 16 سال داشتند. در سال 1354 پس از ازدواج به دزفول رفتند. در دزفول حجاب ایشان روسری بود ولی در خارج از پایگاه چادر به سر می‌کردند

3-   کراوات یا پاپیون ؟

در قسمتی که عباس بابایی ازدواج می کند و مراسم عروسی او برگزار می شود او کراوات زده بود چنین صحنه ای در عرف سریال های تلویزیونی که سعی می کنند شهداء را از سنین پایینتر دارای ویژه گی های خاص دینی نشان  دهند اندکی بی سابقه بود درباره این صحنه از همسر شهید بابایی در خصوص جزییات عروسی سوال شد خانم حکمت در روز تصویر برداری این صحنه ، سر صحنه حضور داشت ایشان گفت: عباس روز عروسی کت و شلوار و پاپیون زده بود

نکته ی جالب توجه در این صحنه این بود که تصویر برداری صحنه های عروسی هم زمان با روز تولد عباس بابایی بود و در حاشیه ی ضبط این مراسم برای عباس جشن تولد هم گرفته شد (؟)

ب)  فرزندان شهید:

از عباس بابایی  سه فرزند  به نام سلماء ، حسین ، محمد به یادگار مانده است صمدی  در مقام کارگردان دوست داشت فرزندان شهید  عباس بابایی حضوری هر چند کوتاه در سریال داشته باشند که با موافقت  سلماء و حسین ، این اتفاق رخ داد اما  محمد فرزند کوچک چندان موافق جلوی دوربین رفتن نبود

پله ششم : شهید سعید خجسته فر

اغلب مخاطبان سریال شوق پرواز با تماشای قسمت های ابتدایی این سریال تصور می کردند سعید خجسته فر که از کودکی با عباس بابایی بوده و همراه او مراحل خلبانی را طی کرده وجود خارجی دارد برخی از آن ها برای یافتن اطلاعاتی از سعید در فضای مجازی جست و جو کردند اما چیزی به دست نیاوردند

واقعیت این است که سعید خجسته فر شخصیتی ما به ازای خارجی ندارد و آنچه در تمامی دوستان عباس بوده در سعید خلاصه شده است  سعید چکیده و خلاصه ی دوستان و اطرافیان عباس است تا برای ببینده دیگر لازم نباشد برای پیکیری شخصیت شهید عباس بابایی به سراغ تک تک شخصیت ها و اطرافیان او برود ماجرای ممنوعیت پرواز  او به دلیل داشتن همسر خارجی هم منطبق بر واقعیت است

پیش از انقلاب برخی از جوان های نظامی ایرانی در سفر به خارج برای برای طی کردن دوره های آموزشی در پایگاه های نظامی ، در همان کشور همسر  اختیار می کردند اما این موضوع در ارتش برای ایشان مشکلاتی از جمله ممنوعیت پرواز را موجب شد که سریال بر آن توجه داشته است

حضور شخصیت های واقعی در سریال شوق پرواز محدودت های زیادی را قراهم می کرد و در صورت نام بردن از یک شخصیت واقعی که در قید حیات است این الزام راایجاد می کرد  تا تمام جزییات در خصوص او رعایت شود تا اعتراضی از سوی آن شخص و بستگانش مطرح نشود و برای جلوگیری از این مشکلات احتمالی از این شگرد استفاده شد

ضمن آنکه به دلیل گذشت مدت زمانی طولانی خیلی از این شخصیت‌ها سرنوشت‌های مختلفی پیدا کرده‌اند. اما مقاطع خاصی از زندگی آنها از نظر دراماتیک جذاب بود. اینکه عباس در مقطعی به امریکا رفته و در آنجا دوستش ازدواج کرده، دروغ نبود. جلوگیری از پرواز خلبان‌ها به دلیل داشتن همسر خارجی، دروغ نبود. عملیات دفاع خلیج فارس و شهادت خلبانی در این منطقه دروغ نبود و درباره شهید «هاشم آل‌آقا» اتفاق افتاده بود. ما برای سهولت در روایت قصه و ارتباط راحت‌تر مخاطب با سریال، تمام این شخصیت‌ها را در یک شخصیت جمع کردیم و نام آن را گذاشتیم «سعید خجسته‌فر» و بعد او را از نوجوانی با قهرمان قصه همراه کردند تا بار دراماتیکی قصه بیشتر شود.

پله آخر: هنر و هنرمند متعهد

باید اذعان داشت رویکرد سیما به زندگی فرماندهان شهید بسیار خوب و مهم است اما راهی بسیار خطرناک است چون نباید چهره ایشان بسیار ملکوتی نشان داده شود تا غیر دسترسی باشد و اغراق از آن برداشت شود و نه بسیار دم دستی و لوث باشد تا از مقامات و فداکاری بی نظیر ایشان چشم پوشی شود آنچه در این سریال به چشم می آمد امکانات ضعیف پروژه فیلم سازی بود که این بلای بسیاری از فیلم سازان ارزشی معاصر شده است بازیگری حسینی در نقش  شهید ستودنی است به نظر می اید که این بازیگر با اعتقاد به این کار پرداخته که در وادی کم اینگونه سراغ داریم  فیلم نامه نویس و کارگردان اگر خود معنویت  نباشند مثلا نماز شب را تجربه نکرده باشند چگونه  می توانند این حس را انتقال دهند بنابراین کلام را خلاصه کنم بی تعهد و شاخت نمی توان اثر هنری متعهدانه ساخت

خاطره ای از شهید عارف نوجوان، کاظم حیدری حبیبی

کاظم، عشق شهادت در راه حق را داشت، چند بار برای امام زمان (عج) عریضه نوشت و آن را در مسجد جمکران انداخت. حتی

زمانی که به مرخصی می آمد شب ها با وجود گرما در اتاق می خوابید تا بتواند نیمه های شب، با خدا راز و نیاز کند. آن روزها، ما

به علت گرمی هوا به روی بام می رفتیم. یکبار نیمه های شب وارد اتاق شدم، اودر حالت سجده بود. هر وقت که کاظم به حال

سجده با خدا مناجات می کرد، گمان می کردی او از دنیا رفته است. تنها عاملی که برای او آرامش به ارمغان می آورد، عبادت

خداوند متعال و خواندن زیارت عاشورا بود.