یه روز یه ترکه:

اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان. ؛ . خیلی شجاع بود، خیلی نترس. ؛ . یکه و تنها جلوی زورگویی استبداد ایستاد . جونش رو گذاشت کف دستش و فداکاری کرد، برای ایران

اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛ . برای مهار کردن استبداد تلاش کرد، . اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.

یه روز یه عربه:

اسمش علی هاشمی بود ؛ سردار هور؛ جونش و فدای آرمانهاش کرد. فدای سرزمینش.فدای من و تو...

اسمش آریوبرزن بود. جانانه جلوی متجاوزان به این میهن ایستاد و جونش و فدای میهنش کرد.

 اسمش حسین خرازی بود، سردار جبهه های جنوب. جنگید و خودش رو فدا کرد  تا بیگانه به من وتو زور نگه.

یه روز ما همه با هم بودیم. ، . ترک و رشتی و عرب و لر و  اصفهانی  ! .جلوی همه ی زورگویان دنیا ایستادیم  تا اینکه یه عده رمز

دوستی ما رو کشف کردند . و تصمیم گرفتند که قفل دوستی ما رو بشکنند. ؛ . حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، . به همدیگه می

خندیم، . و چه شادی بدی !