مهدی جان همواره هوای صحبت تو رادر دل دارم و پیوسته سودایت را درسر

وجود خسته ام تفقد تورا می طلبد و دل شکسته ام مهرتورا

کاش می دانستم کدامین  قاصدک خبر گام ها ی تورا می شمارد تا با مژده وصل، ما را به پایکوبی و دست افشانی بکشاند

ای شمس تجلی عشق چنان باحنجره ام تورا فریاد خواهم کرد تا عاقبت بر دلم بدرخشی

تویی تنها بهانه تبسم  و تنها فصل لبخند

دوست ندارم جمعه بیاید چون بیم آن دارم که باز هم  بی توعزم رفتن نماید!

ثانیه ای بی اندیشه تو باز هم ناروا ست

کاش می شد چون عارفی همه عمر درخانقاه عشق تو سماع کنم

کویر جانم عطش باران محبت تورا دارد

خدایا ما مسافران  کاروان انتظارتا کی باید فانوس خاموش نگاهمان بر سقف نا امیدی آویزان باشد

مولا جان رویای شیرین گام های تو کی بر دوش جان ما حس خواهد شد

راه تورا تا کی  با  آه بنگرم

وقت آن نرسیده که دست تهی  ام  رادر دست نوازش تو بگذارم

یا دل رنجورم  را با نگاه تو درمان می کنم

یا احوال گران را درجوار تو سبک سازم

 کیست باور کند که شب سحر ندارد و دریای غم ساحل ؟

ای رمق جان در تن  های فرسوده بیا بیا بیا........