بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْرمیله مى گوید: على (ع ) شخصى را در حال خیاطى و آواز خوانى دید و فرمود: ((اى جوان ! اگر قرآن بخوانى براى تو بهتر است )). گفت : خوب نمى توانم بخوانم ، دوست داشتم خوب قرآن مى خواندم . حضرت فرمود: ((نزدیک بیا)). جوان نزدیک على (ع ) آمد و على (ع ) آهسته چیزى در گوش او گفت که تمام قرآن در قلب او نقش بست و حافظ کل قرآن شد.(15)