سلام...

سلام سلامتی میاره...

سلام...آره سالم بودن مهمه...جسمت...روحت...وبه قول یه استادی روان آموزش پذیرت...

همون روانی که وقتی یه روزه خوب و سپری کردی ...

غذای مورده علاقت رو خوردی...

لباسی و که دوست داشتی پوشیدی...

نه اصلا آدمایی رو که دوست داشتی دیدی...

نه...با خدای خودت رازو نیاز کردی...

اما سرت و که زمین می ذاری بخوابی...

چشمات رو که می بندی...

 انگار یه چیزی از ته دلت داره به تمام وجودت رخنه میکنه و چنگ میزنه...یه چیزی مثل دل شوره...

این چیه؟...این همون کینه است...این همون کلنجار رفتنه فضیلت و رذیلت وجودته واسه برتری....

تو که نمی خوای رذیلته ببره...پس این همون کینست...نزار ببره...

همون موقع چشمات و ببند و بگو خدایا بخشیدم بخاطره خودت...

روحت رو بزرگ کن...یا همون قلبتو...راحت میشی...قول میدم...

اگه نشدی...اگه راحت نشدی وبعد بخشیدن حس کردی خودت رو کوچیک کردی...

این یعنی به قول همون استادمون که اینارو یادمون داد  ارزش بخشیدنت رو در حد یه سطل ماست پایین آوردی...

ببخش بدون توقع...مگه خدا نمی بخشه...مگه ماه رمضون و نذاشته تابرگردیم...

مگه امروز گناه نمیکنیم ...اما فردا آفتاب دوباره درمیاد...خدا تلافی نمیکنه...

روح خودش رو به ما داده پس مثل خودش باشیم...

خیلی...خیلی...آره اینطوری بودن خیلی سخته...اما میشه...

اگه شد تو اونوقت روزه روح گرفتی و خدا خودش برات سفر رو چیده...

روزت قبول مومن خدا...