به طاها به یاسین به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی
به وحی الهی به قرآن جاری
به تورات موسی و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدای گدایان زهرا (س)
چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بی تاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا به خسران عقبا نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد.
و این زندگانی فانی جوانی
خوشی های امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیرزد

اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا یقینا خریدار یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه ها زاری یابی؟
به شانه کشیدی غم سینه اش را؟
و یا چون بقیه تو سربار یاری
اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردار یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟
چه مقدار بی تاب و بیمار یاری؟
دل آشفته بودن دلیل کمی نیست
اگر بی قراری بدان یار یاری
و پایان این بی قراری بهشت است
بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری

نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را
به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لبهای گرم علی یا علی اش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امید فقیران مهدی
به حال نیاز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدی
به برق نگاه به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش به جاه جلیلش
به صوت حجازی قرآن مهدی
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان
یا مهدی یامهدی مددی

مهدی جان همواره هوای صحبت تو رادر دل دارم و پیوسته سودایت را درسر

وجود خسته ام تفقد تورا می طلبد و دل شکسته ام مهرتورا

کاش می دانستم کدامین  قاصدک خبر گام ها ی تورا می شمارد تا با مژده وصل، ما را به پایکوبی و دست افشانی بکشاند

ای شمس تجلی عشق چنان باحنجره ام تورا فریاد خواهم کرد تا عاقبت بر دلم بدرخشی

تویی تنها بهانه تبسم  و تنها فصل لبخند

دوست ندارم جمعه بیاید چون بیم آن دارم که باز هم  بی توعزم رفتن نماید!

ثانیه ای بی اندیشه تو باز هم ناروا ست

کاش می شد چون عارفی همه عمر درخانقاه عشق تو سماع کنم

کویر جانم عطش باران محبت تورا دارد

خدایا ما مسافران  کاروان انتظارتا کی باید فانوس خاموش نگاهمان بر سقف نا امیدی آویزان باشد

مولا جان رویای شیرین گام های تو کی بر دوش جان ما حس خواهد شد

راه تورا تا کی  با  آه بنگرم

وقت آن نرسیده که دست تهی  ام  رادر دست نوازش تو بگذارم

یا دل رنجورم  را با نگاه تو درمان می کنم

یا احوال گران را درجوار تو سبک سازم

 کیست باور کند که شب سحر ندارد و دریای غم ساحل ؟

ای رمق جان در تن  های فرسوده بیا بیا بیا........

بهش گفتم: امام زمان عج رو دوست داری؟
گفت: آره ! خیلی دوسش دارم


گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟
گفت: آره!


گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمیدی؟
گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان عج به ظاهر نیست ، به دله


گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد
گفت: چرا؟


براش یه مثال زدم:

گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با یه دختر خانوم دوست شده و الان توی یه رستوران داره باهاش شام می خوره. تو هم

سراسیمه میری و می بینی بله!!!! آقا نشسته و داره به دختره دل میده و قلوه می گیره.عصبانی میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم

خیانت کردی؟ بعد شوهرت بلند میشه و بهت میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم. بعد تو بهش میگی: اگه منو دوست داری این

دختره کیه؟ چرا باهاش دوست شدی؟ چرا آوردیش رستوران؟ اونم بر می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو نبین! مهم دلمه! دوست داشتن به

دله…


دیدم حالتش عوض شده


بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده شور دلت رو ببرن؟ تو نشستی با یه دختره عشقبازی می کنی بعد میگی من تو دلم

تو رو دوست دارم؟ حرف شوهرت رو باور می کنی؟

گفت: معلومه که نه! دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟ معلومه که دروغ میگه


گفتم: پس حجابت….

اشک تو چشاش جمع شده بود

روسری اش رو کشید جلو

با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره


از فردا دیدم با چادر اومده

گفتم: با یه مانتو مناسب هم میشد حجاب رو رعایت کرد!

خندید و گفت: می دونم ! ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره

می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــــــــــد می زنه

میگویند اگر صدایش بزنی می آید آن قدر سریع که باورت نمیشود و آنقدر آرام که متوجه اش نمیشوی !

اما اگر راست هم نگویند تو هم باید بیایی !هم سریع هم آرام !چه من متوجه بشوم و چه باورم نشود ! میگویند اگر نیکی کنی جوابت را چند

صد برابر بیشتر میدهد حتی به ذهنت هم نمیرسد اما اگر این را هم نمیگفتند تو باید جواب هر عملم را به نیکوترین شکل ممکن بدهی چه

له ذهن برسد چه نه!

میگویند اگر به راه او گام نهی ،او همراه تو میآید و همگام تو میشود و بی انکه صدای پایش را بشنوی حضور اورا در کنارت احساس میکنی !

اما اگر این را هم نگفته بودند باز هم تو باید همیشه کنار من و همراه من باشی ، چه من صدای حضورت ار بشنوم و چه نه !

به تو میگویم ، قوی و مصمم که از این پس هر کجا که بروم باید که تو هم باشی چرا که من عزم خود را جزم کرده ام که سر سپرده تو

شوم و از این پس تا ابد زندگی ام با تو باشم و با فکر تو زندگی کنم و با به یاد تو بودن عادت کنم و این همه ممکن نیست مگر تو هم کنارم

باشی!

خدایا صدایم را میشنوی !

خدایا دلم گرفته از همه ی این نامردیا و بی وفایی های زمونه ؟خدایا چقدر دنیات کوچیکه چقدر؟!

خدایا تو بگو چه کنم با نامردی .و بدی این زمونه ؟خدایا جون خسته ام از همه دنیا از همه و همه کس خدایا منو ببر پیش خودت که از دنیات

بی وفایی میباره و از مردمش نامردی آه خدایا خدایا کمک کن با تو به آرامش برسم من هیچ چیز دیگه ای نمیخوام جز حمایت بی دریغت

دوست دارم فقط تو حامی این دل شکسته باشی فقط تو.....

بار الها!

چگونه باور کنم نبودنش را،وقتی که محبت دستی نوازشگر

 در تارو پود وجودم ریشه میدواند،چگونه باور کنم سکوت

دریای چشم هایم را وقتی که قایق مهرباانیش بی ناخدا

در اوج آسمانها به پیش میروند آدینه که میشود قاصدکهای

دلم را روانه آستان دوست میکنم تا پیام آور حضور صدفی

باشد که یازده مروارید سبز با خود همراه دارد ،وقتی

 کسی نیست درد آشنایم باشدفرشته ای پیدا میشود تادر

خلوت شبهای تار تسلی بخش خاطرم باشد هنوز ستاره ای بی نورم

که در انتظار شعاعی از خورشید لحظه شماری میکنم ،

کویری در انتظار آبم و حتی دریای اشک هایم کویر وجودم

را سراب نمیکند از ستارگان آسمان سراغ میگیرم

و چون پرنده ای عاشق گمگشته ام را در میان آسمانها میجویم

با من بگو چگونه از رویش یاسها بگویم وقتی

 نرگس های چشم در انتظار آمدنت سوسو میکند

......هرشب بایاد تو به خواب میروم و صبح در انتظار

((یارب محمد وآل محمد صل علی محمد وآل محمد و عجل فرج آل محمد))

امام مهدی (عج) در قرآن

اندیشه پیروزی نهایی نیروی حق و عدالت بر باطل و ستم و برپایی تمام ارزش‌های انسانی به دست مبارک «مهدی» اندیشه­ای است که همه گروه‌های مسلمان‏، آن را باور دارند؛ زیرا ریشه در قرآن کریم دارد؛ اما چرا نام «مهدی» در قرآن نیامده است؟ آیا اگر نام او می­آمد، باور مردم به او عمیق‌تر نمی­شد؟ برای پاسخ به این سؤال، روش­های قرآن مجید را در معرفی انسان‌های خوب و وارسته بیان می‌کنیم. قرآن برای شناساندن این افراد، از سه راه استفاده کرده است: