«بسم الله الرحمن الرحیم»

آقا...

سلام

دلم انقد برات تنگ شــــــــــــــــــــــــــــــده که خدا میدونه....

وااااای که چقد اون موقع ها خوب بود آقا یادته؟!

چقد یهو غریبه دشم باهات نه نه..دور شدم....

وای آقا میبینی اوضاعمو.....تنوع رو میبینی؟؟!

جنگ رو میبینی؟وای که بزرگ شدن چه سخته آقا....کاش 15- 18 سالگی قشنگم دوباره تکرار میشد

آقا....یه عالمه حرف دارما....ولیانگار نمیدونم از کجاش باید بگم... خودت شاهد همه اتفاقایی که  به سرم میاد هستی

شاهد سختی هایی که میکشم....شاهد جنگ و جدالی که دارم....

بله...منم شاهدم...شاهد خوبی هات

دلم برای روزگار خوش تنگه....روزگاری که فکر خالی باشه...هرچی کردم خودم با خودم کردم...

مهربان مولای من....همیشه آخرش به شما ختم میشه....اخر عشقی

آه...نیومدن شما هم یه غصه دیگه...

ولی خدا....روزگار سخت زندگی منو میبینی و شاهدی که من دست به دامان شما آسمونی ها هستم

منی که مایه ننگم به حد رسوایی

چگونه از تو بخواهم به دیدنم آیی

چو خویش یار تو دیدم به نیک فهمیدم

عزیز فاطمه،مهــــــ ــــ دی(عج) چقدر تنهایی 

چرا شب غم ما را سحر نمی آید / چرا ز یوسف زهرا خبر نمی آید

در کتاب مکیال المکارم که به گفته‌ی نویسنده‌اش بنا به دستور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نوشته شده است بیش از یکصد فضیلت و اثر دعا برای تعجیل در ظهور امام عصر(عج) با شرح و تفضیل بیان شده است که با تلفیق بعضی از این فضائل که نزدیک به یکدیگر بود و با انتخاب بعضی دیگر چهل مورد از نتایج دعا برای تعجیل در ظهور آن حضرت ذکر شده است.

1 فرج و گشایش حقیقی دعا کننده.

2 زیاد شدن نعمت‌های الهی.

3 مایه‌ی جلب عنایت و محبت ائمه اطهار است.

4 نشانه‌ی منتظر بودن است (و افضل اعمال انتظار فرج است.)

5 شیطان از دعا کننده دور می‌شود.

6 از فتنه‌های آخرالزمان و دام‌های شیطان در امان می‌ماند.

7 امام زمان و ائمه اطهار(ع) او را دعا می‌کنند.

8 امام زمان و ائمه اطهار(ع) او را شفاعت می‌کنند.

9 دعایش به اجابت می‌رسد.

10 بلا از او دفع می‌گردد.

11 روزیش زیاد می‌شود.

12 گناهانش آمرزیده می‌گردد.

13 زیارت آن حضرت در خواب و بیداری نصیبش می‌شود.

14 اگر پیش از ظهور از دنیا برود، در زمان ظهور حضرت رجعت می‌کند.

15 ایمانش فزونی می‌یابد.

16 به فیض برادری پیامبر می‌رسد.

17 به واسطه‌ی دعای او فرج امام زمان(عج) نزدیک می‌گردد.

18 به عهد الهی وفا کرده است.

19 آثار و فوائد نیکی به والدین به وی داده می‌شود.

20 سبب طول عمر می‌گردد.

21 فهمش از قرآن بیشتر می‌گردد.

22 از عقوبت‌های اخروی در امان می‌ماند.

23 در هنگام مرگ با وی مدارا می‌شود.

24 در درجه‌ی امیرالمومنین علی (ع) با وی قرار می‌گیرد.

25 محبوب‌ترین خلق در نزد پروردگار عالم می‌گردد.

26 سیئاتش به حسنات تبدیل می‌گردد.

27 خداوند او را در عبادت تایید می‌کند.

28 به برکت او، عقوبت و بلا از اهل زمین دور می‌شود.

29 ثواب خونخواهی امام حسین (ع) به او داده می‌شود.

30 در روز قیامت نورش درخشان می‌گردد.

31 شفاعت او درباره‌ی هفتاد هزار تن از گناه‌کاران پذیرفته می‌شود.

32 بی حساب داخل بهشت می‌شود.

33 فرشتگان برای او استغفار و در حقش دعا می‌کنند.

34 ثواب عبادت تمام بندگان را به او می‌دهند.

35 ثواب شهادت در رکاب رسول‌الله (ص) را می‌یابد.

36 ثواب شهادت در رکاب امام زمان(عج) را می‌یابد.

37 ثواب حج و عمره و دو ماه اعتکاف در مسجد‌الحرام و روزه‌ی آنها به او می‌رسد.

38 صدهزار حاجت او در قیامت روا می‌گردد.

39 ثواب هزار سال خدمت پروردگار که یک چشم بر هم زدن در آن معصیت نباشد را به او می‌دهند.

40 خداوند سایه‌ی هفتاد و پنج هزار فرشته را بر سر او می‌گستراند.

چند تذکر: (از نویسنده‌ی کتاب مکیال المکارم)

1 فوائد یاد شده و مکارم مزبور با دعا کردن به هر زبان و به هرگونه که باشد حاصل می‌گردد چون عموم و اطلاق دلایلی که در مورد آنها هست تخصیصی نگرفته است و همه‌ی انواع را شامل می‌شود.

2 بیشتر این کرامت‌ها با بسیار دعا کردن برای تعجیل فرج مولای قائم ما عجل الله تعالی فرجه حاصل می‌گردد زیرا آن حضرت فرموده: « و برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید».

3 کمال این آثار با تحصیل ملکه‌ی تقوی و پاکسازی نفس از بدی‌ها و زشتی‌ها امکان می‌پذیرد.

در جلد دوم کتاب مکیال‌المکارم درباره‌ی آداب دعا و وظایف شیعه در زمان غیبت می‌خوانیم:

از اوقات مخصوص دعا برای امام زمان روحی‌ له الفداء روز جمعه به طور عموم و به خصوص پس از نماز صبح است(1)

و از آداب دعا برای آن حضرت آن است که مستحب است دعا در جمع باشد(2)

و مستحب است در دعا برای امام زمان(عج) صدا بلند گردد(3)

و از وظایف شیعه در زمان غیبت آن است که: در مجالس ذکر فضایل و مناقب آن حضرت شرکت کنند(4)

و دیگر آنکه: بر فراق آن حضرت گریه کنند و بگریانند(5)

و بر این دعا مداومت داشته باشند.(6)

سابقواالخیرات - اگر پیش گویی های این حقیر را مطابق با آنچه  اکنون در جهان اتفاق افتاده می بینید به این توصیه ها نیز عمل نمایید:

توصیه‌های امام زمان (عج) به شیعیان

آنچه در پی می آید توصیه‌هایی است که امام عصر (علیه السلام) خطاب به شیعیان و پیروان اهل‌بیت (علیهم السلام) فرموده‌اند. براستی، چقدر به اینها عمل می‌کنیم؟ ! ...
1. از خداوند ـ جل جلاله ـ بترسید و تقوا پیشه کنید.
2. به ما در بیرون آوردن شما از فتنه و امتحانی که بر شما روی آورده است کمک کنید.
3. عهد می‌کنم که هر کدام از شیعیان که راه تقوا را در پیش گیرد و هر آنچه که لازم است و حق خداست از مال خود خارج کند، از فتنه‌ی گمراه‌کننده و رنج‌های ظلمانی در امان باشد.
4. هر کدام از شیعیان، در بخشش اموالی که خداوند به او داده به کسانی که خداوند فرمان داده است بخل ورزد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود.
5. اگر شیعیان ما در وفا نمودن به عهد و پیمانی که از ایشان گرفته شد، همسو و یک‌دل شوند، دیدار ما از ایشان به تاخیر نخواهد افتاد.
6. ظهور ما به تاخیر نیفتاده مگر به سبب اعمال ناپسندی که از ایشان سر می‌زند و خبر آنها به ما می‌رسد.
(توقیع به شیخ مفید)
7. از خدا بترسید ؛ و از ما اطاعت کنید ؛ و از راه راست منحرف نگردید.
8. نیت خود را ـ مطابق سنت آشکاری که به شما گفتم ـ با دوستی، به سوی ما برگردانید.
(توقیع به ابن ابی‌غانم قزوینی و جماعتی از شیعیان)
9. اموال شما (خمس و زکات) را قبول نمی‌کنیم مگر اینکه پاک و طاهر باشد... هر کس می‌خواهد عمل کند و هر که نخواهد نکند ؛ چرا که ما به آنچه شما دارید نیازی نداریم.
10. ظهور و فرج در دست خداست و کسانی که وقت رای آن تعیین می‌کنند "دروغگو " هستند.
11. در مسایلی که روی می‌دهد به فقهاء مراجعه کنید ؛ زیرا که ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدایم بر ایشان.
12. منتفع شدن از من در ایام غیبتم، مانند استفاده از خورشید است زمانی که ابر روی آن را پوشانده باشد.
13. درباره چیزهایی که به درد شما نمی‌خورد سوال نکنید، و در دانستن چیزهایی که از دانستن آنها معاف شده‌اید خود را به سختی نیاندازید.
14. برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید ؛ چرا که همین فرج شماست.
(توقیع به اسحاق بن یعقوب)
15. هر کس بدون اجازه ما در اموال مربوط به ما (خمس، زکات و وقف) تصرف کند، از جمله ظالمین است و ما در روز قیامت شاکی او خواهیم بود. (توقیع به محمد بن جعفر اسدی)
16. آیا نمی‌دانید که خداوند از زمان حضرت آدم تا حال، برای مردم ملجا و پناهی قرار داده که به ایشان پناه برند و راهنمایانی تعیین کرده که به سبب آنها هدایت یابند. هر زمان که نشانه‌ای از آنان پنهان شد نشانه‌ی دیگر آشکار گردید و هر وقت که ستاره‌ای از ایشان غروب کرد ستاره‌ی دیگر طلوع نمود ؛ و وقتی که خدای عزوجل امام حسن عسکری (علیه السلام) را به سوی خود برد گمان ننمایید که واسطه میان خود و مخلوقاتش را قطع نموده است. هرگز چنین چیزی نشده و نخواهد شد تا وقتی که قیامت برپا شود.
(توقیع به محمد بن ابراهیم بن مهزیار)
17. آیا نمی‌دانید که روی زمین از حجت خدا خالی نمی‌گردد ؛ خواه آن حجت، ظاهر باشد و خواه پنهان.
18. مردم پیروی از خواهش‌های نفسانی را از خود دور کنند ؛ و همانگونه که پیش از غیبت رفتار می‌نمودند رفتار کنند ؛ و امری که از آنان پوشیده و پنهان شده است را جستجو ننمایند ... و بدانند که حق با ما و در نزد ماست.
(توقیع به عمری و پسرش)
توضیح:
توقیع ، در لغت به معنای "امضاء، نامه و فرمان" ، و دراصطلاح حدیثی به معنای "بخشی از نوشته‌های ائمه اطهار علیهم السلام " است . بیشتر توقیعات از سوی امام عصر (علیه السلام) صادر گردیده است. واژه توقیع نخستین بار در روایتی از امام کاظم (علیه السلام) به معنای یادداشتی که امام در زیر یک نامه نوشته دیده شده‌است. امروزه وقتی سخنی از «توقیع» به میان می‌آید، ذهن به توقیعات حضرت مهدی (علیه السلام) منصرف می‌گردد.
ارسال توقیعات برای شیعیان، معمولاً توسط وکلای امام صورت می‌گرفت. نواب اربعه امام عصر وکیلانی در شهرهای مختلف داشتند که توقیعات از طریق آنها انتشار می‌یافت.
در کتاب کمال الدین شیخ صدوق، غیبت شیخ طوسی، احتجاج طبرسی و بحارالانوار مجلسی، حدود هشتاد توقیع از سوی امام زمان (علیه السلام) نقل شده است که محتوای آن‌ها، برخی خطاب به سفرا و نواب خاص است و برخی خطاب به علماء و فقهاست. برخی در پاسخ به سوالات است و برخی در تکذیب کسانی است که به دروغ ادعای امامت یا نیابت از طرف آن حضرت را داشتند.

سرداب به معنی زیرزمین است ، که در زیرِ زمین ساخته می شود ، تا در شدت گرمای تابستان ، به آن پناه برند ، اکثر خانه های مناطق گرمسیری عراق ، از قدیم و ندیم دارای سرداب می باشد ، تا در تابستان مورد استفاده قرار گیرد ، خانه امام حسن عسکری (ع) در شهر سامرا نیز دارای سرداب بود ، مدتی امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) در این سرداب زندگی کردند ، و حضرت مهدی (ع) نیز در این سرداب زندگی نموده است ، بنابراین ، این سرداب به خاطر زندگی این بزرگواران ، مبارک و پر میمنت شده است .
عصر معتضد عباسی (شانزدهمین خلیفه عباسی) بود ، او در بغداد می زیست ، او سپاهی را به سامرا برای دستگیری حضرت مهدی (ع) فرستاد ، یکی از مأموران برجسته او به نام ‹‹رشیق›› می گوید : وقتی که سپاه معتضد وارد سامرا شدند ، از آنجا به طرف آن سرداب که حضرت مهدی (ع) در آنجا بود ، هجوم آوردند ، پشت در سرداب صدای تلاوت قرآن را از حضرت مهدی (ع) که در سرداب بود شنیدند ، لشگر در پشت در سرداب اجتماع نمودند ، تا امام صعود نکند و بیرون نرود ، فرمانده لشگر در پیشاپیش لشگر ایستاده بود ، تا همه افراد لشگر برسند .
ناگاه حضرت مهدی (ع) از راهی که به در سرداب منتهی می شد آمد ، و از پیش روی لشگر عبور کرد و رفت و غایب شد .
در این هنگام فرمانده لشگر ، خطاب به سپاه گفت : ‹‹وارد سرداب شوید و مهدی (ع) را دستگیر کنید.››
سپاهیان گفتند : مگر ندیدی که مهدی (ع) از روبروی تو عبور کرد .
فرمانده گفت : من او را ندیدم ، شما که دیدید چرا به او حمله نکردید ؟
سپاهیان گفتند : ما گمان کردیم که تو او را دیدی ، چون فرمانی ندادی ما نیز حرکتی از خود نشان ندادیم . (بحارالانوار ج52 ، ص52 و 53) .
به این ترتیب حضرت مهدی (ع) با قدرت اعجاز ، از گزند سپاه خونخوار معتضد نجات یافت و غایب گردید . این سرداب مبارک ، از آن زمان تاکنون- در کنار مرقد مطهر امام هادی (ع) و امام حسن (ع) باقی مانده است ، و شیعیان کنار آن سرداب می روند و به خاطر آنکه در آن سرداب ، سه امام (امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) و حضرت مهدی (ع) مدتی زندگی نموده اند ، تبرک می جویند ، زیرا آن سرداب خانه ای است که خداوند آن را شایسته احترام و اکرام نموده است .

این بود اصل ماجرای سرداب ، از دیدگاه شیعیان.
ولی با کمال تأسف ، بعضی از نویسندگان و گویندگان بی انصاف اهل تسنن و دیگران این موضوع کاملاً معمول و طبیعی را به باد مسخره گرفته ، و با دروغ پردازی خود ، به شیعیان نسبت می دهند که آنها معتقدند : حضرت مهدی (ع) در میان سرداب غایب شده ، و یا در آنجا سکونت دارد ، و کنار سرداب می آیند و می نشینند و منتظر می مانند تا آن حضرت از سرداب خارج گردد و ...
این دروغ پردازان با چنین نسبتهای ناروایی ، شیعه و عقاید شیعه را به باد مسخره می گیرند ، با اینکه هرگز شیعه چنین عقیده ای ندارد و چنین کاری نمی کند ، بلکه به آن سرداب به خاطر آنکه مدتی سه امام در آن سکونت داشته ، احترام می گذارند ، و تبرک می جویند . نه اینکه معتقد باشند امام مهدی (ع) در آنجا مخفی شده و از آنجا ظهور می کند .
بهتر این است که از دروغ پردازی و دهان کجی یاوه سرایان سخن نگوییم ، که قابلیت سخن گفتن را ندارند ، بلکه مسأله را با لعنت خدا بر دروغگویان ، و تهمت زننده های یاوه گو و گستاخ به پایان بریم .